Normering van de buitengerechtelijke incassokosten

Het recht is voortdurend in beweging. Al enige tijd is er een politieke en maatschappelijke discussie over de hoogte van de buitengerechtelijke incassokosten. De minister van Justitie heeft daartoe recent een bekritiseerd wetsvoorstel ingediend, dat de incassokosten maximeert. De kans is groot dat dit voorstel ook ingevoerd gaat worden.

Naar verwachting wordt hiermee de vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten berekend als percentage van de vordering, waarbij het percentage steeds lager wordt naarmate de vordering hoger wordt. Daartegenover geldt wel een minimumbedrag voor de vergoeding van de incassokosten, die is gesteld op € 40,-. Deze vergoeding is door de debiteur verschuldigd indien de hoofdsom minder is dan € 266,67. Voor vorderingen t/m € 250,- komt het erop neer dat er € 3,- meer mag worden berekend dan wat er nu – op basis van rapport Voor-werk II – mag worden berekend.

Met dit wetsvoorstel worden de incassokosten voor geldvorderingen met een hoofdsom van maximaal € 25.000,- aan banden gelegd. De minister wil met dit voorstel vooral consumenten en kleine bedrijven, zoals eenmanszaken, beter beschermen tegen te hoge incassokosten.

Aanvullende kosten
De vordering met aanvullende kosten ophogen, om nog iets extra’s te verdienen aan een incasso-opdracht, behoort na invoering van het voorstel definitief tot het verleden. De vergoeding omvat namelijk alle handelingen, ongeacht de omschrijving van de kosten, zoals administratie-, aanmanings- of registratiekosten. De huidige regeling, waarbij nog € 25,- registratiekosten in rekening mag worden gebracht, komt hiermee te vervallen.

De hoogte van de hoofdsom is als volgt verdeeld:

Voordeel
Het voordeel van dit wetsvoorstel is dat er voortaan geen discussie meer is over welke kosten voor welke handeling in rekening mogen worden gebracht. Ook mogen er geen andersluidende incassotarieven in de algemene voorwaarde meer worden opgenomen. Het wetsvoorstel ziet alleen nog toe op de hoofdsom, waarop de hoogte wordt vastgesteld. De wettelijke (handels)rente of bedongen rente heeft dan ook geen invloed op de incassokosten naarmate de debiteur langer in verzuim is.